گنجینه ای است مثنوی در دل دریایی عمیق، پر از مرواریدهای درخشنده.

لا به لای حکایتهای شش دفتر مثنوی، ابیاتی هستند که فارغ از جریان داستان، هر یک به تنهایی سرشار از عشق و حکمت و معنایند.

کتاب شهد مثنوی منتخبی از اینگونه ابیات است. خواندن کتاب هیچ ترتیب منظمی را نمی طلبد. هر بار میشود به اتفاق صفحه ای را گشود و بیتی را با شرحی مختصر خواند. حاصلش شاید حالی خوش باشد که از نوشیدن حکمت حاصل می آید؛ حاصلش شاید معنایی باشد برای بهتر زیستن و گامی بالاتر رفتن از پلکانی به سوی آسمان وسیع.

ره آسمان درون است، پر عشق را بجنبان

پر عشق چون قوی شد، غم نردبان نماند